เสียใจกับความรักที่มันไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมน่ะได้....

เนื้อเรื่อง

เสียใจกับความรักที่มันไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมน่ะได้....

แต่อย่าเสียใจนานนัก...

เราเสียใจ...ร้องไห้....ทำร้ายตัวเอง   จะมากน้อยเท่าไร  


"เขาคนนั้นไม่มารับรู้อะไรด้วยหรอก"
ขณะที่คุณร้องไห้...เสียใจ   คิดถึงแต่เขา  นึกถึงแต่เขา...
คุณทำร้ายตัวเอง...

   จะมากน้อยเท่าไร   

เขาคนนั้น  กำลังนึกถึงคนอื่น 
มีความสุขอยู่กับรักใหม่ของเขา  โดยที่เขาไม่ได้นึกถึง 
ไม่ได้คิดถึงคุณแม้แต่น้อยนิดเลย...


ในเมื่อรู้อย่างนี้แล้ว...คิดอะไรได้รึยัง?

 

เขาคนนั้น  กำลังนึกถึงคนอื่น 
มีความสุขอยู่กับรักใหม่ของเขา  โดยที่เขาไม่ได้นึกถึง 
ไม่ได้คิดถึงคุณแม้แต่น้อยนิดเลย...


ในเมื่อรู้อย่างนี้แล้ว...คิดอะไรได้รึยัง?

 

****คิดซะ...

เขาคนที่ทำเราร้องไห้ได้น่ะ  
ไม่ได้มีค่าอะไรเลย  กับชีวิตที่มีค่าของเรา

  
 

 

อยู่มาได้อายุเท่านี้ 
  ก่อนหน้านี้ไม่มีเขาเราก็ไม่ตาย 
 

  ประสาอะไรกับตอนนี้  
ณ วินาทีนี้  เราจะไม่มีเขาแล้ว   จะเป็นอะไรไป... 


ชีวิตมีค่า   เวลาที่มีอยู่ใช้ให้คุ้ม 
 กับคนที่เขาหวังดี  รักเรา  เถอะนะ...
 

รักตัวเองให้มากขึ้น...มองโลกให้กว้างกว่านี้ 
 แล้วคุณจะเห็นอะไรดี ๆ มากมาย

คนรอบ ๆ ข้างคุณ  เพื่อน ๆ  คุณ  ก็ช่วยให้คุณหัวเราะได้

แค่ช่วงหนึ่งเท่านั้น....

 

มีแต่ตัวคุณเองเท่านั้นแหล่ะ...

ที่จะช่วยให้ตัวคุณเองยิ้มและหัวเราะได้...

หาอะไรทำเพื่อที่จะได้ไม่คิดฟุ้งซ่าน

กับเรื่องเลวร้ายอย่างนั้นซะ....

ถึงแม้มันจะเหมือนการหลอกตัวเอง
 

    หลอกคนอื่นว่าคุณทำใจได้  

แต่ว่า  มันก็ดีซะกว่า  
คุณไม่รักตัวเอง....